Odżywianie

Sierść991

Koty są świetnymi łowcami, a mimo wieków współżycia z człowiekiem, nie utraciły swych łowieckich zdolności, umożliwiających im przeżycie, Jeśli mają taką możliwość, zabijają i zjadają małe gryzonie, ale także ptaki, gady i insekty, które często jednak mordują, nie jedząc. Strategia życiowa kota jest strategią łowcy: jeśli polowanie się powiedzie, to się je, w przeciwnym razie wypada pościć.
Jak każde zwierzę, także i kot jest oportunistą, który się nauczył wykorzystywać obfite odpady żywności człowieka, przetrząsając śmietniki i korzystając z dobrego serca kobiet zwanych "kociarami". W mieście koty podwórkowe nie mają naturalnych możliwości łowieckich, raczej nie mogą schwytać szybkich gołębi i niebezpiecznych szczurów, zależą więc całkowicie od tych darowanych źródeł żywności. W porównaniu z innymi łowcami koty są bardziej ograniczone do diety mięsnej i dlatego właśnie mięso, także u kotów domowych, musi stanowić główne ich pożywienie. W diecie domowej mięso, posiekane i zaledwie sparzone, może byż uzupełnione produktami zbożowymi i jarzynami, chlebem czy sucharkami, ale nie spleśniałymi, marchwią, cukinią i innymi warzywami gotowanymi, które wprawdzie nie zapewniają wystarczającej dostawy protein i witamin, lecz ułatwiają trawienie. Należy natomiast unikać roślin strączkowych, ziemniaków i mleka, jeśli jest źle znoszone. Podczas osadzania od matki czy gdy miot jest liczny i mleka matki nie wystarcza, zaleca się uzupełniać dietę kociąt specjalnym mlekiem., bogatym w witaminy, minerały i proteiny których brak w mleku krowim.
Ryby weszły w skład kociej diety jedynie dzięki człowiekowi, który gościł koty na swych statkach od czasów faraonów. Jako marynarz-odszczurzacz kot skolonizował wszystkie porty świata i w nich nauczył się korzystać z odpadów rybackich. Ryba jest bogata w witaminy, zwłaszcza z grupy B: kotu domowemu dobrze jest podawać rybę gotowaną, bez głowy, ości i wnętrzności, które zawierają enzym zabijający witaminę B1.
Inna żywność, jakiej należy unikać, to: surowa wieprzowina, ryba zepsuta, kości ostre i rozczepiające się, zwłaszcza gotowane, resztki z kuchni, surowe białko jaja i specjalna żywność dla psów. Kot wymaga diety kalorycznej z wysoką zawartością protein (około 40%), apetycznej i możliwie zróżnicowanej. Posiłek musi być podany w temperaturze pokojowej, nie za gorący i nie za zimnu, na przykład zaraz po wyjęciu z lodówki. Alternatywą diety domowej jest karma specjalna zarówno wilgotna, jak i sucha. Jeżeli chce się kotu zmienić dietę, lepiej stopniowo wprowadzać pewne nowe składniki do znanego jedzenia, aniżeli zmieniać gwałtownie menu. Koty nie lubią dzielić swojego posiłku na małe i duże porcje, wolą zajadać małe ilości, lecz parę razy za dnia i w nocy. Nie można jednak pozostawiać jedzenia, tak by było zawsze dostępne, ponieważ jedzenie wilgotne utlenia się i szybko psuje, a miseczka z jedzeniem stojąca na zewnątrz, przyciąga roje much.

Źródło: MINIKOMPENDIUM "KOTY"